ความหมายของคำว่า ' หัวแข็ง ๑ '

ความหมายของคำว่า ' หัวแข็ง ๑ '
หัวแข็ง ๑ หมายถึง ว. แข็งแรงทนทานไม่ใคร่เจ็บไข้ (มักใช้แก่เด็ก) เช่น เด็กคนนี้หัวแข็ง ตากฝนเป็นชั่วโมงก็ไม่เป็นอะไรเลย; กระด้าง, ว่ายาก, เช่นเขาเป็นคนหัวแข็ง ผู้ใหญ่พูดเท่าไรก็ไม่ยอมเชื่อฟัง, ตรงข้ามกับ หัวอ่อน. ก. ไม่ยอมอ่อนตาม เช่น เขาหัวแข็งจริง ๆ ชี้แจงเท่าไรก็ไม่ยอมเปลี่ยนความคิด.

หัวโขน ๑
น. รูปหัวยักษ์ ลิง ที่ใช้สวมเวลาเล่นโขนหรือละคร, โดยปริยายหมายถึงตำแหน่งหน้าที่หรือยศถาบรรดาศักดิ์ที่ดำรงอยู่ มักใช้ในสำนวนเช่น สวมหัวโขน ถอดหัวโขน.
หัวโขน ๒
น. เรียกขนมชนิดหนึ่งทําด้วยข้าวโพดคั่วคลุกนํ้าตาลที่เคี่ยวจนเหนียวว่า ข้าวโพดหัวโขน.
หัวคลองท้ายคลอง
ว. ทั่วทั้งคลอง.
หัวคว่ำ
น. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่มีหัวอยู่ข้างใน.
หัวคะแนน
(ปาก) น. ผู้รับหาคะแนนเสียงให้แก่ผู้สมัครรับเลือกตั้ง.
หัวคันนา
น. ดินที่พูนขึ้นเป็นคันตามท้องนาสำหรับขังน้ำไว้, คันนา หรือลูกคัน ก็เรียก.
หัวค่ำ
น. เวลาแรกมืด, เวลายังไม่ดึก.